ابنیه (سازه) :
سازه در معنای وسیع و کاربردی در علوم فنی، عبارتست از نوعی ساختار خلق شده به دست بشر که شامل اجزایی با روابط پیچیده باشد و اهداف مدنظر انسانی را محقق سازد. سازه در مهندسی سازه عبارت است از یک عضو یا مجموعهای از اعضا که به منظور تحمل و انتقال نیرو به کار میرود. مهمترین این اهداف شامل تعادلی پایدار باحفظ شکل هندسی و الگوی از پیش تعیین شدهاست. از دیگر اهداف مهمکه معمولاً در نظر گرفته میشود شکل بهرهبرداری مطلوب آن است.
سازههای ساختمانی عموماً مجموعهای از اعضا هستند که وظیفه انتقالبارها را به زمین به عنوان تکیه گاه و جاذب انرژی مطلوب و مورد اعتمادبشر بر عهده دارند. درصنعت ساختمان به یک ساختار معماری یامهندسی ثابت که مجزا از دیگر ساختارها قابل تشخیص باشد یک سازهیا بناء فنی میگویند. سازه بخشی از حجم است که بارهای وارده را تحملو به محیط اطراف منتقل میسازد. به عبارت دیگر، سازه حافظ فرم خارجیاجسام در برابر بارهای وارده است.